ظهور اسنپ چت با یک مدیر جوان
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۰۵۲۴۴۲
هر روز بر تعداد کاربران شبکههای اجتماعی افزوده میشود و فعالان حوزه فناوری هم با در نظر گرفتن نیازهای روز مردم اقدام به طراحی و تولید یک اپلیکیشن تازه میکنند. یکی از این شبکههای اجتماعی، «اسنپ چت» است که توسط «ایوان اشپیگل» از مردان دنیای تجارت و اهل امریکا به سرانجام رسید.
وی که در سال 1990 در لس آنجلس و در خانوادهای از وکلا متولد شد در حالی که در آوریل 2011 در رشته طراحی محصولات دانشگاه استنفورد تحصیل میکرد، یک اپلیکیشن را ارائه و ایده یک برنامه محبوب با اشتراکگذاری عکس و فیلم را توسعه داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اشپیگل که علاقه زیادی به دنیای تجارت داشت هنگام تحصیل، سر کلاس دانشجویان ارشد حضور مییافت تا بتواند اطلاعاتش را درباره کارآفرینی و سرمایهگذاری خطر پذیر افزایش دهد. برای این منظور همیشه تلاش میکرد تا از توصیههای «اریک اشمیت» مدیرعامل گوگل و «چد هرلی» مؤسس یوتیوب بهترین استفاده را بکند.
وی در این دانشگاه با رجی براون و بابی مورفی، از مؤسسان بعدی اسنپ چت آشنا شد و با همکاری آنها ایده وی سریعتر به نتیجه رسید. اشپیگل همراه با دوستانش ابتدا نمونه اولیه این اپلیکیشن را با نام Picaboo در سال 2011 طراحی کرد که البته بعدها بهنام اسنپ چت تغییر نام داد.
محبوبیت این اپ در سال 2012 افزایشی چشمگیر یافت و تا پایان این سال تعداد کاربران فعال روزانه این اپلیکیشن به یک میلیون نفر رسید. این برنامه به کاربران امکان میداد عکسهایی را که بسرعت ناپدید میشدند، ارسال و شواهد فعالیتهای غیرقانونی را فاش کرده و سپس پاک کنند. البته همکاری اشپیگل و بابی مورفی چندان دوام نیاورد و کار این شبکه اجتماعی بدون مورفی ادامه یافت. در پاییز سال ۲۰۱۳ مارک زاکربرگ مدیرعامل فیس بوک، پیشنهاد خرید اسنپ چت را به قیمت ۳ میلیارد دلار به اشپیگل داد اما وی این پیشنهاد را نپذیرفت. سرانجام هنگامی که اسنپ چت در اوایل سال 2017 عمومی شد، بنیانگذاران آن از موفقیتهای کسب شده متعجب شدند.
البته بنیانگذاران این شبکه اجتماعی از آرزوهای خود نیز دست نکشیدند. اشپیگل به دنیای هنر و موسیقی علاقهای وافر داشت و سرانجام همراه با دوستش مورفی در سال 2017 حدود 13میلیون سهم این کمپانی را به یک مؤسسه غیرانتفاعی ویژه هنر و تحصیل جوانان اهدا کرد و نام این مؤسسه را نیز بنیاد اسنپ گذاشت تا بتواند به جوانان در این حوزه کمک کند تا استعدادهایشان شکوفا شود. مدیران اسنپ چت در روزگار کرونایی نیز در کنار مردم بودند و 3 میلیون دلار به افرادی که زندگیشان تحت تأثیر کرونا سختتر از قبل شده بود کمک کردند.
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: اسنپ چت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۵۲۴۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونه تیکتاک از یک اپلیکیشن محبوب به تهدیدی برای آمریکا تبدیل شد؟
ایتنا - با افزایش تعداد کاربران تیکتاک، نگرانیها در مورد اقدامات امنیتی دادهها نیز افزایش یافته است و افشای نقضهای داخلی و انتقال دادههای اولیه سیستم به سرورهای آمریکایی نتوانسته است ترس از دسترسی دولت چین به دادههای کاربران آمریکایی را برطرف کند.
پلتفرم «تیک تاک» که برای اشتراکگذاری ویدیو است، پس از اقدامات قانونی برای تغییر شکل مالکیت و عملکرد آن در آمریکا به بهانه اینکه امنیت ملی را تحت تأثیر قرار میدهد، با معضل مهمی روبرو است.
به گزارش ایتنا، بر اساس گزارش منتشر شده توسط وبسایت بریتانیایی دلتا آپ تایمز، داستان پلتفرم تیکتاک به سال 2017 باز میگردد، زمانی که با اپلیکیشن "Musical"، رقیب آن زمانش، در هم زمان ادغام شدند، که آن را از یک برنامه تخصصی برای نوجوانان به یک بازاریاب جهانی تبدیل کرد.
با این حال، در کنار محبوبیت سریع تیکتاک، نگرانیها در مورد رابطه آن با چین و پیامدهای بالقوه امنیت ملی نیز بزرگ است.
این امر پس از آن صورت گرفت که جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده اخیراً تحت تاثیر شیوه های امنیت دادههای تیکتاک، قانونی را امضا کرد که بر اساس آن شرکت مادر تیکتاک، بایتدنس، باید فعالیت های خود را طی یک سال به یک مالک آمریکایی بفروشد یا با تعطیلی مواجه خواهد شد.
با بازگشت به نقطه شروع تیکتاک، در سال 2014، برنامه "Musical" در چین به عنوان یک پلتفرم برای موزیک ویدیوهای کوتاه عرضه شد و به سرعت توجه کاربران در سراسر جهان را به خود جلب کرد.
در سال 2017، بایتدنس Musical را تصاحب کرد و آن را با پلتفرم تیکتاک خود ادغام کرد و نتیجه این ادغام، اپلیکیشن تیکتاک، بسیار مورد توجه و اقبال کاربران قرار گرفت.
به لطف الگوریتمهای اعتیادآور و محتوای متنوع، محبوبیت تیکتاک به شدت افزایش یافته است و کاربران در حال رقابت برای به اشتراک گذاشتن همه چیز از روتینهای رقص گرفته تا درسهای آشپزی و چالشهای آرایشی هستند، و تأثیر فرهنگی آن با موفقیت چشمگیر بسیاری از آهنگها و همهگیر شدن چالشهای تیکتاکی نمود پیدا میکند. ضمن اینکه تیکتاک امروزه یک ابزار تبلیغاتی مهم برای هنرمندان نیز به حساب میآید.
به گزارش ایتنا، اما نکته مهم اینجاست که این گزارش توضیح میدهد که، علیرغم موفقیت، پلتفرم تیکتاک با نظارت فزایندهای در مورد رسیدگی به محتوای حساس و مسائل مربوط به حریم خصوصی دادهها مواجه شده است، و گزارش هایی از شیوه های تعدیل محتوا با هدف سرکوب موضوعات حساس به چین، ایجاد نگرانی در مورد سانسور و نفوذ سیاسی منتشر شده است.
پنتاگون دستور ممنوعیت تیکتاک را صادر کرد
این نگرانیها در سال 2019 تشدید شد، زمانی که سیاستمداران آمریکایی خواستار تحقیقات فدرال در مورد دستیابی به برنامه «موزیکال» توسط تیکتاک ، روابط این پلتفرم با چین و پیامدهای گسترده تر آن برای امنیت ملی شدند.
تلاشها برای رفع این نگرانیها، از جمله انتصاب کوین مایر، مدیر اجرایی سابق دیزنی بهعنوان مدیر عامل تیکتاک، برای رفع نگرانیهای فزاینده کافی نبود و تا اواسط سال 2020، تشدید تنشها بین چین و هند منجر به ممنوعیت تیکتاک در هند شد، در حالی که دولت ترامپ هم در نظر داشت اقدامات مشابهی را در ایالات متحده انجام دهد.
به گزارش ایتنا، در میان نبردهای حقوقی و مذاکرات برای تصاحب توسط شرکتهای آمریکایی، آینده تیکتاک در تاریک نبود، اما به دلیل تغییر در دولت ایالات متحده، برنامههای فروش اجباری تیکتاک با روی کار آمدن رئیس جمهور بایدن، هرچند موقت، به تعویق افتاد.
این گزارش در پایان اشاره میکند که با افزایش تعداد کاربران تیکتاک، نگرانیها در مورد اقدامات امنیتی دادهها نیز افزایش یافته است و افشای نقضهای داخلی و انتقال دادههای اولیه سیستم به سرورهای آمریکایی نتوانسته است ترس از دسترسی دولت چین به دادههای کاربران آمریکایی را برطرف کند.